Manaki Brothers

Leits logo 100x100
Taskforce logo - 310x100
АКРЕДИТАЦИЈА

ЖИРИЈА

ЖИРИ ЗА ДОЛГОМЕТРАЖНИ И КРАТКОМЕТРАЖНИ ИГРАНИ ФИЛМОВИ

ДАРИЈА Д’АНТОНИО
Претседател

Родена и израсната во Неапол, Дарија Д’Антонио (ИДК/AIC), го отпочнува своето патување во филмската фотографија на рана возраст, набрзо станувајќи снимателка (camera operator) под раководство на кинематограферот Лука Бигаци. Соработувала со реномирани режисери како Силвио Солдини, Карло Мацакурати, Џани Амелио и Франческа Коменчини.

Својот пробив како кинематограферка го остварува како директорка на фотографија на документарниот филм „Преминување на границата“ („Il passaggio della Linea“), за кој ги добива наградите „Каса Роса“ на Филмскиот фестивал „Беларија“ и номинација за наградата „Давид ди Донатело“.

Талентот на Дарија ѝ донел работа на играни филмови, реклами и на телевизија, во партнерство со режисери како Паоло Сорентино, Кристина Коменчини, Николо Аманити и Пјетро Марчело.

Дарија влегува во историјата како првата жена што двапати го освоила „Златниот глобус“ (“Globo D’Oro“) за најдобра камера, за „Мечкина кожа“ (“La pelle dell’orso“) и „Помниш ли?“(“Ricordi?“), како и номинација за „Падрони ди каса“ (“Padroni di casa”).

Нејзината страст и колаборативен дух ѝ донеле соработка со ценети филмаџии во Италија и во светот, со кои заеднички оставиле трајно влијание врз филмската фотографија.

ПИТЕР БИЖУ

Питер Бижу БСЦ, роден на 8 август 1944 година, во Велс, е познат британски кинематографер. Својата кариера ја започнува кон средината на 1960-тите работејќи на кратките филмови на Норман Џеј Ворен и Роберт Фримен.

Во 1973 година ја започнува соработката со режисерот Алан Паркер. Во 1974 година ги снимија двата кратки филма „Стапки“(“Footsteps”) и „Нашата Сиси“ (“Our Cissy”), а во 1976 година Бижу добива можност да работи на играниот филм на Паркер „Багзи Мелоун“ (“Bugsy Malone”). Понатамошните дела на Бижу ги вклучуваат „Животот на Брајан“ на Монти Пајтон (“Monty Python’s Life of Brian“), „Временски бандити“ (“Time Bandits”) и „Пинк Флојд – Ѕидот“ (“Pink Floyd – The Wall”).

Врвот во кариерата го постигнува со со освојувањето на Оскарот и наградата БАФТА за најдобра филмска фотографија во „Мисисипи гори“ (1988).

Други значајни филмови што ги потпишал како кинематографер се состојат од „Животот на Брајан“ на Монти Пајтон/“Monty Python’s Life of Brian“ (1979), „Друга земја“/Another Country” (1984), „9 ½ недели“/“9 ½ Weeks” (1986), „Град на радоста“/“City of Joy” (1992), „Штета“/“Damage” (1992 година). ), „Во името на таткото“/”In the Name of the Father” (1993), „Ричард III“/”Richard III” (1995), „Трумановото шоу“/”The Truman Show” (1998) за кој доби номинација за наградата БАФТА, „Неверна“/“Unfaithful” (2002), „Дами во лаванда”/”Ladies in Lavender” (2004) и „Изместени“/“Derailed” (2005).

Питер Бижу опстојува како истакната фигура во светот на филмската фотографија, прославен поради неговата моќ во визуелното раскажување и придонесот кон филмскиот јазик.

 
ТЕОНА СТРУГАР МИТЕВСКА

Теона Стругар Митевска, реномирана македонска филмска авторка, е родена на 14 март 1974 година во Скопје, Југославија (денешна Македонија). Нејзиното патување во светот на кинематографијата го започнува како дете актер, по што продолжува со образование како сликар и графички дизајнер. Нејзината страст за раскажување ја навела да продолжи со филмската програма М.Ф.А/M.F.A на престижнато Школа за уметност „Тиш“, на Универзитетот во Њујорк.

Теона го остварува своето деби како режисерска со краткиот филм „Вета“ од 2001 година, по што продолжува да снима впечатливи филмови во текот на кариерата. Меѓу најмаркантните дела во нејзината филмографија се „Како убив светец“/“How I Killed a Saint“ (2004), „Јас сум од Титов Велес“/”I am From Titov Veles” (2007), „Жената што си избриша солзите“/”The Woman Who Brushed Off Her Tears” (2012), „Тереза и јас“/”Teresa And I” (2013), и „Кога денот немаше име“/”When the Day Had No Name” (2017).

Едно од нејзините најславни дела, „Бог постои, нејзиното име е Петрунија“/“God Exists, Her Nнme Is Petrunya“, снимено во јануари 2018 година, беше премиерно прикажано во конкуренција на Берлинскиот филмски фестивал во 2019 година. Нејзиното влијание се протега надвор од нејзините сопствени проекти, бидејќи таа, заедно со нејзиниот брат и сестра, ја основала „Сестри и брат Митевски“, продукциска компанија која копродуцирала филмови како „Дивата круша“/”The Wild Pear Tree” на Нури Билге Џејлан, „Ноќен живот“/”Nightlife” на Дамјан Козоле и „Сиераневада“/Sieranevada” на Кристи Пуиу.

Придонесот на Теона Стругар Митевска кон кинематографијата е признат и чествуван на повеќе фронтови. Во 2018 година, таа го доби ценетиот „Орден за уметност и книжевност“ (Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres) од Министерството за култура на Франција, сведоштво за нејзиното значајно влијание врз светот на филмот и нејзината континуирана посветеност на највисоките дострели во уметноста.

РОМЕН ЛАКУРБАС

Ромен Лакурбас, АДК, ФДК (ASC, AFC), роден на 19 јуни 1977 година, во Париз, Франција, е прославен кинематографер познат по неговата работа на „Вештерот“/„The Witcher“ (2019) и „НулаНулаНула“/„ZeroZeroZero“ (2019).

Неговото филмско патување започнува во 2000-та година кога се запишува на Филмска школа во Париз. Му се укажува извонредна можност кога започнува да работи под менторство на познатиот директор на фотографија, Пјер Аим, кој станува негов ментор и пријател. Под водство на Пјер, Ромен напредува од асистент до директор на фотографија за втора екипа, специјализирајќи во осветлување и ракување со камера.

Првиот игран филмски проект го работи со режисерката Лола Доилон, по што следат неколку нискобуџетни филмови. Клучен момент во неговата кариера е запознавањето на режисерите Оливие Мегатон и Лук Бесон, со кои понатаму соработува како кинематографер на реклами и музички спотови. Потоа, Оливие на Ромен му го доверува својот прв меѓународен проект, „Колумбијана“, на тој начин лансирајќи ја неговата кариера на меѓународната сцена. Неговата работа на малиот екран ги вклучува двете сезони на серијата „Марко Поло“ на Нетфликс, за која беше номиниран за Наградата на Американското друштво на кинематографери (ASC Award).

Извонредното патување на Ромен Лакурбас како кинематографер е доказ за неговиот талент, решителност и вратите што се отвораат со страст и вештина. Неговата работа продолжува да го обликува светот на филмското авторство, носејќи му репутација како исклучителен кинематографер во глобалната филмска индустрија.

 
ДОМЕНИКО ЛА ПОРТА

Доменико Ла Порта е професионалец од области на медиумите и естрадата. Работи како филмски критичар и ТВ водител во РТБФ/RTBF, истовремено играјќи ја и улогата на уредник на Cineuropa.org. Покрај тоа, Доменико е пионер во трансмедиумската продукција, раководител на КВЕБ/KWEB и ги води трансмедиумските иницијативи во „Валимаж“ (Wallimage), белгиски филмски фонд.

Со својата трансмедиумска експертиза осмислил повеќе проекти за искуствено раскажување приказни од типот на „Продавница за самоубиства“ (The Suicide Shop), „Ернест и Селестин“ (Ernest & Célestine) и „Расположение индиго“ (Mood Indigo). Покрај тоа, тој го организирал успешното групно финансирање за анимираната серија „Урбанс“ (Urbance).

Креативните талент на Доменико, не запираат тука, па тој работи и како сценарист, при што проектите како „Урбанс“ (Urbance) и „Талион“ (Talion) се моментално во развој.

Во суштина, разновидната кариера на Доменико Ла Порта го покажува неговото извонредно влијание како медиумски иноватор и раскажувач.

ЖИРИ ЗА ДОКУМЕНТАРНА ПРОГРАМА

ТАМАРА КОТЕВСКА

Тамара Котевска, истакната филмска режисерка, е родена на 9 август 1993 година во живописниот град Прилеп, Македонија. Нејзиното патување во светот на филмската фотографија започнува со исклучителното постигнување кога успева да ја освои меѓународната награда за Најдобар балкански филм во официјална конкуренција на Меѓународниот фестивал за документарен филм во Тирана. Ова признание го добива за својот дипломски документарен филм насловен „Студенти“, проект поддржан од Филмтрик и Факултетот за драмски уметности во Скопје, што го потпишува и како сценаристка и режисерка.

Талентот на Котевска и нејзината страст за раскажување приказни набргу ја насочија кон областа на еколошките документарни филмови. Нејзиното инаугуративно дело „Езеро од јаболка“, кое беше ко-режирано со поддршка на УНДП, беше општоприфатено и се закити со многу признанија. Поконкретно, овој еколошки освестен филм ѝ ја донесе престижната Награда за животна средина (Prix de l’environnement) на Меѓународниот фестивал на природата Намур во Франција во 2017 година. Покрај тоа, филмот доби почесно признание на Филмскиот фестивал во Инсбрук во Австрија и  високо вреднуваната награда „Персеј“ на Т-фестивалот во Брно, Република Чешка, сите во истата година.

Котевска три години го снимаше документарниот филм „Медена земја“, кој освои три награди на Филмскиот фестивал Санденс во 2019 година и доби две номинации на 92-то издание на Оскарите: за најдобар документарен филм и најдобар меѓународен долгометражен филм.

ТАТЈАНА КРСТЕВСКИ

Татјана Крстевски САС/SAS, кинематограферка базирана во Њујорк и професорка по филмска фотографија на Школата по уметност „Тиш“ го започнува своето уметничко патување во ликовната уметност, потоа постепено преминувајќи кон фотографија и филм. Истражувала разновидни уметнички форми, вклучувајќи ја и музиката, графичкиот дизајн и актерството, дури станувајќи и со-основач на Меѓународниот филмски фестивал во Панчево во 2014 година.

Како директор на фотографија, Татјана има работено на глобално ниво на играни филмови, документарци, итн. Нејзиниот филм „Товарот“ (“The Load“) беше премиерно прикажан на Канскиот филмски фестивал во 2018 година, освојувајќи 25 меѓународни награди. Нејзиниот документарен филм „Длабочина-два“ (“Depth-Two“) беше премиерно прикажан на Берлиналето во 2016 година, со 19 меѓународни награди, вклучително и 8 главни награди.

Татјана е добитничка на наградата за најдобра филмска фотографија „Вилко Филац“ за „Направено од пепел“ (“Made of Ashes”) на Филмскиот фестивал во Кустендорф во 2012 година и е алумна во Кампусот за таленти на Филмскиот фестивал во Берлин. Нејзиното уметничко патување е доказ за нејзината посветеност на раскажувањето приказни преку објективот на филмската камера.

САМИР КАРАХОДА

Уметничкото патување на Самир Карахода започнува во 1992 година кога почнал да работи како фотограф. Во 2003 година ги завршил студиите по фотографија на Академијата за ликовни уметности на Универзитетот „Мимар Синан“ во Истанбул. Покрај фотографијата, тој е и кинематографер, учител и куратор на програмата за кратки филмови на Фестивалот за документарен и краток филм, ДокуФест.

Карахода потпишува бројни кратки и играни филмови како кинематографер, меѓу кои и негови сопствени дела. Неговото режисерско деби, документарниот краток филм „Помеѓу“/“In Between“ („Në mes“), премиерно беше прикажан на Берлиналето во 2019 година. Неговиот втор краток филм „Раселени“/“Displaced“ („Pa vend“), беше премиерно прикажан во Официјална конкуренција на фестивалот во Кан во 2021 година, каде се здоби со номинација од ЕФА за Европските филмски награди во 2021 година.

„Раселени“ доби и други признанија, како што е наградата „Кратки резови“ (Short Cuts Award) на ИМДб Про (IMDb Pro) за најдобар краток филм на Меѓународниот филмски фестивал во Торонто и најдобар документарец на филмскиот фестивал „Санденс“. Во 2019 година беше почестен со Годишната награда за филмска фотографија од Министерството за култура на Косово.

Работата на Самир Карахода продолжува да инспирира во сферата на фотографијата и филмската фотографија, што го прави исклучителна фигура во светот на визуелното раскажување приказни.

ЖИРИ ЗА СТУДЕНТСКА ПРОГРАМА

АНАСТАС Н. МИЧОС

Анастас Н. Мичос АДК/ASC, ГДК/GSC, истакнат кинематографер, со повеќе номинации за Наградата Еми, со извондредна умешност да работи во разновидни жанрови. Неговиот самоуверен стил и динамична визија ги красат филмовите како „Спаркл“ (Sparkle), „Прескокни ја метлата“ (Jumping the Broom), „Масакр со моторна пила во Тексас 3Д“ (Texas Chainsaw Massacre 3D)“, „Невозможно за следење“ (Untraceable), „Фридомленд“ (Freedomland), „Насмевка како на Мона Лиза“ (Mona Lisa Smile) и „Совршен странец“ (Perfect Stranger).
Умешноста на Мичос најмногу доаѓа до израз кога работи со водечки актерки како Бијонсе Ноулс, Хали Бери и Џулија Робертс. Соработувал со врвни режисери, меѓу кои и Милош Форман, Оливер Стоун и Рон Хауард.
Пред да стане директор на фотографија, Мичос бил високопочитуван оператор на камера и стедикем. Тој останува активен член на АДК (Американското друштво на кинематографери – ASC) и на Академијата за филмски уметности и науки, а својата експертиза ја споделува преку предавања на универзитети и работилници во САД и Европа. Мичос е раскажувач на приказни со помош на филмската камера, кој остава неизбришлив траг врз филмската уметност.

БРАНД ФЕРО

Бранд Феро го започнува своето патување во светот на филмот како филмски автор-аматер, добивајќи признание на домашните фестивали на аматерски филм. Подоцна професионално преминува во филмската фотографија, применувајќи ги стекнатите вештини во документарци, играни и кратки филмови и ТВ серии.
Во 2003 година ја основа Петра Пан Филм, независна продуцентска куќа во Љубљана и Скопје. Во 2010 година го основа Меѓународниот фестивал на креативен документарен филм „МакеДокс“ во Скопје и го воведува Патувачкото Доку-кино на Балканот.
Бранд е член на Европската филмска академија (ЕФА), а добил и признание за филмска фотографија на Филмскиот фестивал СЕЕ/SEE во Лос Анџелес во 2017 година. Неговата кариера е олицетворение на страста за раскажување приказни низ објективот и посветеноста кон исклучителноста во филмската уметност.

НИЛ ЈАНГ

Нил Јанг, сестран самостоен писател, куратор и режисер, потекнува од Сандерленд, Англија, а сега живее во Виена. Неговото патување во филмската критика започнува во 2008 година со редовно пишување рецензии за „Холивуд репортер“, а понатаму се проширува и кон бројни други написи за „Сајт енд саунд“ од 2010 наваму година. Неговите проникливи согледувања не се ограничени само на овие две реномирани публикации; тој, исто така, редовно пишува за меѓународни медиуми и има посебна колумна за кратки документарни филмови во „Модерн Тајмс Ривју“.
Нил е активен член на ФИПРЕСЦИ и Лондонскиот Круг на критичари, редовно посетува преку 25 филмски фестивали годишно и е член на повеќе од дваесетина жирија, меѓу кои и „Недела на критиката“ (Semaine de la Critique) на фестивалот во Кан. Има значајна улога на различни филмски фестивали, како што се „Виенале“, Виенски кратки филмови/Vienna Shorts (на чело на австриската национална компетиција), „Преку Европа“ (Crossing Europe) и Кортфилмфестивален (Kortfilmfestivalen).
Од 2011 до 2015 година, Нил бил Директор на Меѓународниот филмски фестивал во Брадфорд, оставајќи трајно влијание на оваа манифестација. Покрај својата работа како критичар и куратор, Нил е филмаџија, автор на забележителни кратки филмови како „Вилниу Детроит“ (Vilniu Detroit) (2017), „Диспечер на служба за влечење“ (Towing Dispatch) (2018) и „Фиктивни пивари“ (Fictional Breweries) (2020). Неговиот 103-минутен експериментален документарец „Рихакшн“ (Rihaction) премиерно е прикажан во 2019 година.
Во 2019 година, Нил го остварил своето актерско деби во „Сувенир“ (The Souvenir) на Џоана Хог. Неговата сестрана кариера ја одразува неговата длабока страст за филмот, а неговиот придонес како филмски критичар, куратор, филмски автор и консултант остава траен печат врз глобалниот филмски пејзаж.

Scroll to Top